Hoop, lef en trots is de naam van het coalitieakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB. In 26 pagina’s doen ze uit de doeken wat ze van plan zijn.
Hoop, lef en trots is de naam van het coalitieakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB. In 26 pagina’s doen ze uit de doeken wat ze van plan zijn.
Als links-progressieve rakker, wat eerste indrukken puur op basis van dit artikel.
Goed
Op zich prima
Moet nog maar zien hoe ze dat gaan doen
Erg jammer
Vind ik spannend
Denk dat migratie hoog blijft, aangezien het toch voornamelijk gaat om arbeidsmigratie binnen de EU, waar ze uiteraard (hoi BBB) niet echt iets aan doen. Maar wie weet dat het “programkabinet” er toch wat mee gaat doen, die vrijheid hebben ze denk ik wel? Maar verder krijgen ze een vrij lastige opdracht, lijkt me, dus ik moet maar zien dat ze de vier jaar uitzitten. Aan de andere kant, waarschijnlijk wil geen van deze partijen dan nieuwe verkiezingen, dus…
Interessante analyse, al heb ik (als mede links-progressieve rakker) wel een paar kleine opmerkingen:
Om dan nu wat van het artikel af te dwalen:
Ik weet niet direct of ze daadwerkelijk veel hebben ingeleverd, maar hun onderhandelingspositie was wel wat minder sterk dank je misschien denkt. Nieuwe verkiezingen zijn niet het enige alternatief voor mislukte onderhandlingen, en de PVV was de enige onderhandelende partij waarvan het vrij zeker was dat ze geen plek in een andere coalitie zouden hebben.
Klinkt heel goed, maar dit mag dan absoluut niet gepaard gaan met een verhoging van de zorgpremie, dan heeft het alsnog geen effect. En laat dat nou net niet genoemd worden.
Zelfs als dat zou gebeuren, dan heeft dat in ieder geval als voordeel dat die kosten over alle werkenden wordt gespreid, in plaats van voornamelijk terechtkomt bij mensen die zich geen financiële tegenvallers kunnen veroorloven.
Zeker waar, maar alleen als het voor iedereen 165 euro wordt en er dus geen keuze is om het te verhogen zoals nu. Als de maximale eigen risico nog steeds zo hoog blijft verandert er niet veel vrees ik. Dan zullen de meesten nog steeds kiezen voor de hogere eigen risico, omdat dat qua maandelijkse lasten dan beter te dragen is.
Dat zijn allemaal cruciale details als het hier op aan komt
Ja dat is waar, dan scheelt het een beetje, maar is het nog steeds relatief oneerlijk.
Een nieuw kiesstelsel zou destructief zijn en iets waar we op moeten protesteren. Het toornt aan het stemrecht van eenieder. NEEN.
Zelfs als alle maatregelen die ze wilden invoeren “oké” waren, tegen fascisten zeg je altijd NEE.
Dat Omtzigt überhaupt met hun samen wil werken getuigt van zijn gebrek aan wilskracht om dáádwerkelijk voor de democratie op te staan. Tegen terroristenboeren en extreemrechtse blonde politici is slechts één antwoord mogelijk: opzouten.
Er zit geen hoop in dit programma, enkel veel waanzin en nationalisme
Een nieuw kiesstelsel kan prima een verbetering zijn. Ranked choice voting bijvoorbeeld. Kijk als ze naar een kies mannen en kiesdistrict systeem ga dan is het niet beter idd.
Wat betreft een rangkiesstelsel zijn er veel vormen. Echter kunnen ze vaak op den duur toch nog tot een tweepartijenstelsel leiden. Ze zijn wel een goed idee mits dat wordt verholpen. Daarom kun je dan zo’n stelsel alleen het beste hebben als je één post verkiest (niet de hele Kamer, maar een bepaalde minister, bijvoorbeeld), en die post niet partijgebonden is, dwz. dat je niet iemand uit een partij kiest, of die erbij verbonden was. In dat geval zou ik het ‘gerangeerde parenstelsel’ voorstellen, ook bekend als het Tidemansstelsel.
Wat mij handiger lijkt is het huidige stelsel, met één hoofdstem en één ‘reststem’. De hoofdstem is voor de kandidaat uit de partij met jouw voorkeur, de reststem voor een andere kandidaat (mogelijk uit een andere partij), die jouw op een na favoriete is.
Nadat allen hebben gestemd, zal worden geteld. Eerst wordt de partij met het laagste aantal hoofdstemmen beneden de kiesdrempel geëlimineerd. Dan treden de reststemmen voor die stemmers in werking.
Dus als Sam de hoofdstem op partij A en reststem op B heeft, maar partij A niet genoeg stemmen haalt, dan gaan diens stemmen naar partij B, die uiteindelijk wel genoeg had.
Zou Sam de hoofdstem op B en de reststem op A hebben, dan zou de reststem als ongebruikt tellen.
Het voordeel hiervan is dat de stemmen op partijen beneden de kiesdrempel (dit zijn er meestal genoeg voor één à twee zetels), dan uiteindelijk niet verspild geraken.
Zou zo’n stelsel ingevoerd worden, dán pas lijkt een kiesdrempel een optie, maar een kiesdrempel lost niet het probleem van verdeeldheid op; dat kun je beter tegengaan door beter naar de kiezer te luisteren.
Andere toevoegingen die ik ook verwelkom, is het weer toelaten van lijstverbindingen, en het verlagen van de kiesgerechtigde leeftijd naar 16 jaar.